Op 22 mei wil ASR aandeelhouders vragen om een herbenoeming van Kick van der Pol, de voorzitter van de raad van commissarissen (rvc).
De voordracht is niet voor de gebruikelijke vier jaar, maar voor twee. Men is al langer op zoek naar een geschikte opvolger voor Van der Pol, maar die is vooralsnog niet gevonden. Commissaris Annet Aris, ook een zwaargewicht, vertrekt bovendien na de komende aandeelhoudersvergadering naar Rabobank.
En omdat in 2018 de voordracht van ex-Arcadis bestuurder Stephanie Hottenhuis moest worden ingetrokken omdat zij een conflicterende baan had aangenomen als ceo bij KPMG, bestaat de rvc van ASR na 22 mei nog maar uit vier leden. Een zeer klein aantal voor een AEX-fonds.
Tekort groter
ASR is, naast op termijn een nieuwe voorzitter, ook nog op zoek naar een opvolger voor Aris én een kandidaat om de rvc uit te breiden naar de beoogde zes leden.
Headhunter Spencer Stuart, onder meer gespecialiseerd in de werving van commissarissen, waarschuwde in 2018 al voor dit fenomeen. Uit een enquête die door 21 president-commissarissen van AEX-fondsen werd ingevuld, bleek dat ze verwachten dat het veel moeilijker gaat worden om commissarissen te vinden.
Een reden is dat de gemiddelde tijdsbesteding van een commissaris naar verwachting zal stijgen van 63 naar 77 dagen door steeds zwaardere compliance-eisen en de alsmaar intensievere verstandhouding met aandeelhouders en de ceo.
“Het wordt moeilijker om gekwalificeerde mensen te vinden”
De beloning van gemiddeld €67.000 bij een AEX of midkap-fonds wordt daarbij als laag gezien, terwijl de verwachtingen van de buitenwereld hoog zijn. Dat brengt een groot afbreukrisico met zich mee, zelfs bij een stabiel bedrijf als verzekeraar ASR.
Paul Koster, directeur van de Vereniging van Effectenbezitters, herkent de trend: „Ja, absoluut, de toetsing is zwaarder, het wordt moeilijker om voldoende gekwalificeerde mensen te vinden.”
Ook ziet Koster dat Nederlandse commissarissen in toenemende mate naar bedrijven trekken uit Scandinavië of de Angelsaksische wereld, zoals Gerrit Zalm recent naar Danske Bank. „Daar hebben ze ook mensen nodig, eventueel met een andere blik. En zo’n buitenlands commissariaat kan qua afbreukrisico aantrekkelijker zijn omdat je de kranten toch niet kunt lezen.”
In de Angelsaksische wereld zijn bovendien uitdagender one-tier boards waarbij commissarissen meebesturen gebruikelijk.
“Markt wordt onnodig klein gehouden”
Headhunters verklaren dat de zoektocht naar commissarissen voor uitgerekend banken en verzekeraars extra moeilijk is vanwege de langdurige en complexe toetsingsprocedures van De Nederlandsche Bank en de Europese Centrale Bank.
Daarom wordt vaak een conservatieve keus gemaakt voor iemand waarvan bekend is dat hij of zij alle papieren op zak heeft die deze toezichthouders vereisen. De voordracht van PostNL-topvrouw Herna Verhagen bij ING wordt als voorbeeld van zo’n veilige keus genoemd.
Wat in de zoektocht naar kwalitatief goede vrouwen die commissaris willen worden volgens headhunters niet helpt, is het recente struikelen van Olga Zoutendijk bij ABN Amro en Carin Groter bij Rabobank.
Nieuwe generatie klopt aan deur
Chris de Groot, oprichter van headhunterskantoor Financial Assets bekritiseert het steeds maar weer vissen in diezelfde kleine vijver. „De markt wordt onnodig klein gehouden door grote multinationals die conservatief zijn en altijd voor één van de grote drie headhunters kiezen.”
Hij refereert aan Russell Reynolds, Egon Zehnder en Spencer Stuart, die al 25 jaar bijna alle searches naar topbestuurders en commissarissen doen in Nederland. De gedachte is dat zij een groot netwerk en veel expertise hebben, waar jaren in is geïnvesteerd.
„Maar er is ondertussen een nieuwe generatie Nederlandse headhunters die heel goed een lijst met alternatieve kandidaten kan voorleggen,” zegt De Groot.
